عامل افزایش ضربات ناشی از سکته در بیماران دیابتی مشخص گردید

سکتۀ مغزی یکی از عوامل مرگ و میر و ناتوانی افراد بالغ است . کسانی که دچار خونریزی داخل مغز           می شوند غالباً جان خود را از دست می دهند. در واقع درمان موثری برای کنترل چنین خونریزیهایی وجود ندارد. از این گذشته، دیابت و افزایش قند خون سبب افزایش خونریزی بهنگام سکته می گردد و عوارض کلینیکی این مسئله را وخیم تر می کند.

اما همکنون محققین مرکز تحقیقاتی دیابت Joslin  کلید اصلی افزایش خونریزی را مشخص کرده اند، این کشف ممکن است راه را برای درمان و به حداقل رساندن عوراض سکته هم در افراد پیش دیابت و هم در افرادی که به هایپرگلایسمی مبتلا هستند، هموار کند.

این تحقیق در آزمایشگاه پرفسور Feener در مرکز Joslin  انجام شد و مکانیزم جدیدی که در آن پروتئینی بنام کالیکرین پلاسما plasma kallikrein نقش دارد، مشخص گردید. این پروتئین در مکانیسم طبیعی تشکیل لخته به دنبال جراحت رگ خونی در مغز افراد دیابتی اختلال ایجاد می کند. دانشمندان با تزریق مقادیر کمی خون به مغز موشهای دیابتی و گروه کنترل (غیر دیابتی) تحقیقات خود را در این زمینه آغاز کردند. تفاوت مشاهده شده بسیار مهیج بود. در موشهای دیابتی خونریزی ناحیۀ بسیار بزرگتری از مغز را در برگرفته بود.

تحقیقات انجام شدۀ قبلی در آزمایشگاه Feener اشاره به وجود پروتئین kallikrein پلاسما در عوارض چشمی دیابتی داشت. هنگامیکه محققین قبل از تزریق خون به مغز حیوان، فعالیت کالیکرین را از قبل توسط مولکولی ممانعت می کردند، میزان تخریب مغز تقریباً مشابه با گروه کنترل (غیر دیابتی) بود. بطور معکوس زمانیکه kallikrein پلاسمایی خالص به مغز حیوانات در هر دو گروه تزریق می شد تأثیر کمی در موش های غیر دیابتی داشت اما در موشهای دیابتی بسرعت سبب افزایش خونریزی در سطح وسیعی می شد. تحقیقات وسیع تر نشان داد که با کنترل مقدار قند خون در حیوانات دیابتی شده می توان از تأثیر پروتئین کالیکرین پلاسما در افزایش تخریب در مغز ممانعت کرد و چنانچه قند خون موشهای گروه کنترل را افزایش دهیم، تأثیراتی مشابه  دیابت بر خونریزی مغزی را می توانستند، مشاهده کنند. این موضوع پیشنهاد می کند که بالا بودن قند خون در زمان خونریزی مغزی از اهمیت بیشتری نسبت به خود دیابت برخوردار است و مسئول اصلی افزایش خونریزی در مغز، بالا بودن قند خون است.

به گفتۀ دکتر Feener : قدر مسلم با توجه به شیوع سکته و تخریب حاصل از آن ، این یافته ها بسیار جالبند زیرا چنانچه بتوانیم در زمان سکته مقدار قند خون را سریعاً کنترل کنیم، این شانس را بوجود آورده ایم که از میزان خونریزی درون مغز بکاهیم، خونریزی مغزی یک وضعیت کلینیکی است که درمانهای بسیار محدودی دارد.

یافته های این تحقیق بسیار مهم است زیرا قند خون نیمی از افرادی که دچار خونریزی در مغز (سکتۀ مغزی) می شوند چه به دیابت مبتلا بوده اند و چه نبوده اند بالاتر از مقدار طبیعی است.

نتایج این تحقیقات احتمالاً ابداع دارویی که هدف آن kallikrein پلاسمایی باشد را افزایش داده است. به این ترتیب می توان از بیماران مبتلا به دیابت یا سایر افرادی که خطر سکتۀ مغزی در آنها زیاد است، محافظت نمود. چنین داروهایی ممکن است برای سایر بیمارانی که از سکتۀ ایسکمی که بسیار شایع می باشد ( افرادی که رگهای خونی در مغزشان بلاک شده است) و رگهای مغزی آنها مستعد خونریزی است، نیز موثر باشد.

باکمال تعجب ،در حالیکه دهها سال متوالی است که بروی کالیکرین پلاسما کار می شود، دانشمندان مرکز Joslin کشف کردند که این پروتئین از طریق مکانیسمی که قبلاً ناشناخته بود، سبب افزایش خونریزی می شود. این پروتئین با متوقف کردن عملکرد پلاکت ها در نزدیکی رگ خونی تخریب شده، سبب افزایش خونریزی می گردد.

منبع: www.sciencedaily.com